Trinidad 2

14 februari 2020 - Trinidad, Cuba

Dit keer om half 6 wakker, de jetlag gaat steeds meer de goede kant op. Om 8.15 uur aan het ontbijt, want om 9 uur werd ik door een Cubaan met een mooie rode, elektrische scooter opgehaald om buiten de stad afgezet te worden voor de excursie. Ik ging paardrijden door het naastliggende natuurgebied/bergvallei met de suikerrietplantages en kleinere dorpjes. Daarnaast gingen we ook nog naar een meertje bij een waterval. Mijn paard, Mariposa, was zoals de gids haar noemde een ‘cabello automatic’, oftewel hup op de automatische piloot, lekker braaf. Ze zag er niet als het allerbeste paard uit, maar voor een beginner goed genoeg. Ik reed samen met 2 Italiaanse stellen, en een Italiaan Gino met z’n Noorweegse vriendin Karian. Vooral met de laatste twee was het erg gezellig. Het was een lange en zonnige, mooie en leuke tocht. Je voelde je echt een cowboy. Toch was ik blij toen we even pauze hadden bij een restaurantje, aangezien ik het aardig in m’n benen begon te voelen. Daar dronken we bijna pure Jugo de Caña wat live werd geperst uit het suikerriet. Eigenlijk had je nog niet eens door dat je gewoon suiker aan het drinken was, aangezien ze het iets minder zoet maken door limoen toe te voegen. Daarnaast was onze gids ook van het toevoegen van ‘vitamines’, wat in Cubaanse taal gewoon rum is haha. Na een korte hike kwamen we bij de waterval en het meertje om even lekker af te koelen. Daarna een lekkere 3-gangenlunch met als voorgerecht cassave, groentes, en een bananenpuree met Chili op brood wat erg lekker was. Als hoofdgerecht had ik witvis met rijst, en als toetje nog wat fruit. De laatste etappe naar het startpunt ging van start, en met pijn in m’n kont bereikte ik de finish. Mariposa greep gelijk naar het gras, en ik sprong weer achterop de scooter en werd netjes thuis gebracht. Gedoucht, omgekleed, en naar Plaza Mayor gelopen voor eventjes internet en een lekkere Piña Colada voor maar 1,50 CUC (iets minder dan €1,50). Daar kwam ook Monica naartoe, een Duits meisje bij mij op de kamer. Samen met Gregor, een Poolse jongen, ook bij ons op de kamer, gingen we ergens nog wat eten en op het plein meer cocktails drinken. Daar raakten we aan de praat met Lancelot, een Chileense gozer. Gregor ging naar de Casa, maar wij gingen nog naar een club om te dansen. Het was duwen en trekken om binnen te komen, maar eenmaal binnen heel leuk. De broer van Lancelot was ook gekomen (2 van een drieling, arme moeder), en we ontmoeten nog twee Braziliaanse meisjes, waarvan een wat Nederlands sprak aangezien ze hier 2 jaar heeft gewoond. Het Cubaanse dansen begon, en de beste dansers lieten zich zien. Ik leerde wat moves van een Puerto Ricaan, en die vroeg of een Cubaanse vriend van hem met me mocht dansen. Toen was het helemaal raak, want die gozer bleek Cubaans en Zuid-Amerikaans danskampioen te zijn, in respectievelijk 2014 en 2017. Bingo! Van geen andere gast had ik de salsa en bachata beter kunnen leren. Iets na 2’en sloot de club en om 3 uur lagen ik en Monica in bed.

1 Reactie

  1. Eveline:
    21 februari 2020
    Het paardrijden ging je zo te horen beter af dan mij, haha!